<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d8130701\x26blogName\x3d...No+Power+in+the+Verse+can+stop+me...\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLACK\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://skolabull.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3dis_IS\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://skolabull.blogspot.com/\x26vt\x3d-965859614412168442', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

...No Power in the Verse can stop me...

sunnudagur, febrúar 05, 2006

...

posted by annabjörg @ 8:06 e.h.  
Jöminn hvað það er gaman að fara í gegnum gamalt drasl! Ég þurfti nefnilega að henda rúminu mínu út til að koma nýju rúmi fyrir og þar sem plássið undir rúminu hefur eiginlega gegnt hlutverki geymslu fyrir ýmis konar dót sem kemst ekki lengur fyrir þegar nýja er komið (það er sko lægra frá gólfi) þá er ég komin í geymsluvandræði. Og hvað gerir maður þá?! Jú, maður fer í gegnum drasl og hendir! Ég er búin að vera að gera það smám saman en átti 3 kassa eftir og þarna voru m.a. skólabækur, stílabækur og alls konar dót síðan í 1. bekk í menntaskóla, skóladagbækur, miðar sem voru skrifaðir í tímum, stílabækurnar sem við létum ganga á milli þegar við nenntum ekki að vera alltaf að rífa niður miða, dagbækur (fyndið að sjá hvað var mikilvægast í heiminum fyrir tíu árum!) og nokkrar handskrifaðar síður af Ofur-Börki! Mjög merkilegt allt saman (fór samt flest í ruslið)! Og svo handritið að Hótel Brekkan, leikskrá og árshátíðarmiði og eitthvað svona... Ég er í svo miklu nostalgíukasti akkúrat núna en samt svo fegin að þetta er allt að baki. Kannski er maður bara fullorðinn eftir allt saman...


Powered by Blogger And Falconer Designs.